WWW.BROODJEBROOD.NL

1000 Woorden

Dat hij het talent had om de gevoelige snaar te raken liet Herman al vroeg zien.
Neem het verhaal van zijn vroegere juffrouw van de lagere school.
‘Herman was niet het populairste jongetje van klas vijf’, herinnert zij zich.
‘Hij was wat dikkig en keek scheel. Daardoor was hij nogal verlegen. Maar Herman was wel een
dondersteen eerste klas. Zo had hij zich eens verstopt in de bezemkast. Of hij had door een gaatje in de muur... ik weet niet meer precies. Maar in elk geval: Herman had naar de meisjes gegluurd in de kleedkamer van de gymzaal. Om hem te straffen had ik hem een werkje opgegeven.
Hij moest een opstel van duizend woorden schrijven. Het onderwerp was, naar ik meen etiquette van de westerse beschaving. Of: wat onderscheidt de mens van de aap?... daar wil ik vanaf zijn.
Maar wat me altijd is bijgebleven: de volgende dag komt hij met een grote bos bloemen de klas in.
“Voor u juf”, zegt die charmeur. Ik denk: wat heeft-ie nou weer?
“En waar is je opstel?” vraag ik.
Hij: “Maar lieve juf, zegt een bosje bloemen vaak niet meer dan 1000 woorden?”




Het verhaal zou heel goed waar kunnen zijn. De schooljuffrouw uit wier mond het verhaal is opgetekend is echter niet meer in leven.