Money
Met de plaat Yada Yada lijkt Herman Brood eind jaren tachtig op een heuse comeback aan te stevenen.
De nummers snijden weer hout en the Wild Romance is met een gedroomde bezetting in topvorm.
De optredens van de promotietour van Yada Yada zijn fenomenaal. De band rockt als nooit tevoren. Dat mist ook zijn uitwerking op het publiek niet.
Als the Wild Romance bij een optreden in het Rotterdamse Hal 4 de cover Money van Bradford en Gordy inzetten wordt Brood spontaan bekogeld met muntstukken. Het hele podium ligt bezaaid.
Het kost een roadie na het optreden minstens een half uur om alle muntjes in een leren tas te stoppen. De trouwe roadie levert de buit netjes bij zijn baas af.
‘Back on track ouwe!’ complimenteert hij Brood.
Brood denkt niet heel lang na, belt een taxi en trakteert zichzelf op een feestelijke avond in een privé-huis.
In de club aangekomen mikt hij de volle tas met kleingeld theatraal op de bar en roept: ‘Doet u mij maar drie van uw mooiste meisjes.’
De patrones helpt Herman zonder aarzelen uit zijn droom. ‘Pleurt effe gauw op,’ antwoordt ze in plat Rotterdams, ‘wat mot ik met al die klote muntjes?’. Inmiddels zijn al wel drie bijzonder aantrekkelijke dames op de barkrukken naast hem aangeschoven.
‘Tellen, meisjes’, commandeert Herman vriendelijk en hij kiept een deel van de buit demonstratief op de bar.
IJverig beginnen de prostituees de muntjes in rijtjes te leggen.
Herman knijpt de dames af en toe in de billen en fluistert ze om beurten oneerbare voorstellen in het oor. Ze
raken voortdurend de tel kwijt. Uiteindelijk toont Herman de vrouw des huizes het bierviltje met daarop het totaalbedrag.
‘Aan hun koppies mankeert in elk geval niets,’ deelt hij haar plechtig mee.
‘Drie dames. Anderhalf uur’, rekent de vrouw des huizes nuchter voor, ‘dan kom je met dit bedrag om
precies te zijn nu al een meier tekort.’
Het nummer Money (that’s what I want) is wel geschreven door Janie Bradford en Berry Gordy jr. maar nooit door hen uitgevoerd. De eerste versie, volgens kenners de allerbeste, dateert uit 1959. Hij staat op naam van Barret Strong (die net als de hele Motowntop in een autofabriek in Detroit werkte). Het was de eerste hit met een Motown-sound en verscheen op het label Tabla-motown. De eerste cover staat op naam van John Lee Hooker (die in dezelfde autofabriek werkte) als I Need Some Money. Daarna volgen er nog velen, waaronder de versie van de Beatles (als zesde). De Doors, die het nummer in 1970 coveren hebben altijd beweerd dat de credits aan John Lee Hooker behoren.
De beste live uitvoering van het nummer staat op naam van Herman Brood & his Wild Romance.
Optreden in Hal 4 Rotterdam.
1988.
