Turbulentie
Op een lijnvlucht van Alitalia is slechts een handvol passagiers aan boord, waaronder Herman Brood.
De stewardessen voelen zich vereerd met de aanwezigheid van de beroemdheid. De bar wordt goed gebruikt en er ontstaat een ontspannen en zelfs melige sfeer in het vliegtuig. Bij wijze van kolderiek tijdverdrijf haalt Brood één van de stewardessen over om van outfit te wisselen. De stewardess ziet er in het witte hemd, het zwarte colbertje met buttons, de verschoten zwarte maillot en de te grote zware schoenen erg ‘charmant’ uit.
Herman is gewoonweg ‘oogverblindend’. Het stewardessenpakje van Alitalia zit hem als gegoten.
Als Herman de passagiers koket van dienst is met het rijdend buffet is het gelach niet van de lucht.
Bij wijze van beloning trakteert de stewardess Herman op een bezoekje aan de cockpit.
Herman is zo blij als een kind. Hij mag op de pilootstoel zitten.
Even later horen de passagiers over de intercom hun nieuwe gezagvoerder Hermanus Brood.
Hij begint een hilarische uitvoering van ‘Fly me to the Moon’. ‘Ook voor verzoekjes kunt u hier terecht’, vervolgt hij. ‘Aan uw rechterhand ziet u een wolkenpartij in de vorm van de toren van Pisa die weer lijkt op... enfin... Aan uw linkerhand meen ik in het wolkendek de nog jonge Elvis te herkennen...’
‘Eh, waar zit de toeter eigenlijk?’
‘Dan volgt nu een mededeling van huishoudelijke aard. We naderen een zone met onbehoorlijke turbulentie. Blijft u rustig in uw stoel zitten. Maak onder geen beding uw gordels los! De automatische stewardess neemt voorlopig de taken even waar.’ Op de achtergrond klinkt gegiechel.
Dan begint het vliegtuig hevig te schudden. Er zijn echter maar weinig passagiers die dat toeschrijven aan de voorspelde turbulentie.
Herman Brood wist met zijn uitstraling en gevoel voor humor menig gezagsdrager om de vinger te winden.
Zo kroop hij, volgens Bart Chabot, ook eens achter de intercom in de bestuurderscabine van een trein. Bovenstaand verhaal komt uit de kokerrok van een van de stewardessen van Alitalia Airlines.
