Hermans Buurman
De volgende dialoog tussen Herman en een buurman werd door een anonieme bron opgetekend
in maart 1994.
Buurman: ‘Hé Herman. Ik zag je vanochtend nog op je balkon staan!’
Brood: ‘Zo, zo... Er zijn schonere aanblikken denkbaar in den ochtend.
Maar kan jij dat vanuit jouw huis zien?’
- ‘Ja, ik was mijn plafond aan het witten. Ik stond op een laddertje en zodoende.’
- ‘Zag je dan ook dat ik weer naar binnen ging, het bed indook en vanachter tegen mijn
meisje, met mijn dikke ochtendkameraad, een beetje tegen haar aan begon te rijden? En zag je dan ook dat ze heerlijk geil wakker werd maar snel haar ogen weer dicht deed? Dan zag je zeker ook dat ze met haar kontje terug begon te wrijven tegen mijn gezwollen staat, dat haar geschoren spleetje nat werd en dat ik haar vanachter, met horten en diepe stoten... En drie keer raden, dan zag je zeker ook dat door het schokken er twee schilderijen van de muur vielen en dat we tegelijk met een orgastische oerkreet klaarkwamen en ik mijn naam op haar rug spoot, hè, zag je dat dan ook?’
- ‘Euh nee, dat kon ik allemaal niet zien.’
- ‘Oh gelukkig maar. Want ik houd dat soort dingen graag privé.’
